In de tweede Thailand vlog zagen jullie hoe we werden ‘opgelicht’ door een tuk-tuk chauffeur. Velen onder jullie meenden deze scam al eerder te zien hebben op een televisie programma, maar ik kan jullie verzekeren dat iedereen er met open ogen zou inlopen. De manier waarop je de tuk-tuk wordt ingelokt, zo zal ik het maar noemen, was zo bijzonder. Versta me zeker niet verkeerd, we zijn “opgelicht” en ik zet het ook tussen aanhalingstekens voor een reden, het was maar 0.50 eurocent. We hebben geen tonnen geld verloren en kijken er zelfs met plezier op terug! Voor 0.50 cent hebben we die dag lekker kunnen uitwaaien in een tuk-tuk, wat we op zich al een hele leuke ervaring vonden en weer delen van de stad gezien hebben waar we anders nooit zouden zijn gekomen! Wat echter wel merkwaardig was aan dit hele gebeuren, is de manier waarop we de tuk-tuk in zijn gekomen. Hoe het allemaal gebeurd is vertel ik jullie vandaag!
We waren naar een bepaald restaurant aan het wandelen toen we moesten oversteken over een gigantische straat met allemaal merkwaardige foto’s van waarschijnlijk heel belangrijke Thaise mensen. Zo nieuwsgierig als ik ben en omdat alles in het Thais geschreven stond, besloot ik een local aan te spreken en eens te vragen wie er nu precies op de foto’s afgebeeld stond. Dit is dus het vreemde aan de hele situatie. Ik heb zelf iemand aangesproken. De man waaraan ik wat vroeg heeft nooit, maar dan ook nooit aanstalten gemaakt om mij aan te spreken of zelfs wat te vragen!
De man waaraan ik meer info vroeg was zo enthousiast over mijn vragen, dat ik gewoon eerlijk dacht dat hij het leuk vond dat ik interesse toonde in zijn cultuur. Nadat hij me in jip en janneke taal had uitgelegd wie de mensen op de foto’s nu exact waren (het was nogal moeilijk te snappen wie nu exact wie was en wie nu bij wie hoorde, haha) vroeg hij wat we zoal gedaan hadden met onze tijd in Bangkok en wat onze plannen waren voor de rest van de namiddag.
We vertelden hem dat we opweg waren naar een bekend restaurant, maar dat we de naam vergeten waren. Hij was erg bekend met de buurt en wist meteen waarover we het hadden, maar vertelde ons dat het restaurant pas open zou gaan om 6 uur die avond en dat we beter nog wat leuks zouden gaan doen met onze resterende tijd. Hier zou er bij veel mensen al een belletje gaan rinkelen aangezien dit trucje wel vaker gebruikt wordt, maar achteraf bleek dat het restaurant ook echt gesloten was!
Toen begon hij met zijn verhaal. Hij wilde graag onze kaart van Bangkok zien om ons wat leuke punten aan te duiden die we die dag nog konden doen. Hij tekende een korte route en begon met de scam.
Hij vertelde ons dat het die dag een boeddhistische feestdag was en dat daarom de overheid de benzine van deelnemende tuk-tuk chauffeurs terug betaalde wanneer ze toeristen meenamen naar minder bezochte plekken. Op deze manier kreeg de tuk-tuk chauffeur toch zijn geld en kregen de minder bezochte plekken eens wat meer aandacht! Voor 10 Bath elk konden we al zo een ritje maken. Goede deal, toch? 10 Bath is omgerekend zo’n 0.25 eurocent.
De man hield meteen een deelnemende tuk-tuk aan en vertelde de chauffeur in het Engels dat we graag een tourtje van 20 Bath wilden maken. Geen enkel moment heb ik me ongemakkelijk gevoeld omdat ik de man niet kon verstaan. Alles ging gewoon in het Engels.
Daar gingen we dan! In onze tuk-tuk werden we naar de eerste stop gebracht: Lucky Boeddha. Een kleine tempel waar we ontvangen werden door een super blije man. Hij vertelde ons een beetje de geschiedenis van de boeddha en leerde ons bidden, dit stukje zie je ook in de vlog. De tuk-tuk bleef gewoon voor de deur wachten. Er werd ons bij Lucky Boeddha ook nooit om geld gevraagd en zo gingen we weer verder naar de volgende stop.
Volgens ons kaartje zou dit één of andere factory geweest zijn, maar hier hadden we eigenlijk niet veel interesse in dus vroegen we onze tuk-tuk chauffeur meteen door te gaan naar de volgende stop namelijk: marble temple. Hij vertelde ons dat we echt langs deze factory moesten omdat hij ander geen coupon kreeg… Eens aangekomen bleek de factory gewoon een kledingzaak te zijn die maatpakken op maat maakt. Iets wat je erg veel ziet in Thailand. Na 5 minuten hadden we het daar wel gezien en hadden we eerlijk gezegd ook wel een beetje gehad met de verkoopspraatjes.
Door naar de Marble Temple. Een tempel volledig gemaakt uit marmer. Erg leuk om te zien! Eens terug in de tuk-tuk wilde de chauffeur terug naar een winkel voor een coupon. Toen had vooral ik het gehad. Ik had echt geen zin om mijn kostbare Bangkok tijd te verspillen in nog een winkel waar ik eigenlijk niet wilde zijn. Op dat moment zijn we uitgestapt en hebben we de chauffeur zijn 20 baht gegeven.
Om eerlijk te zijn zag de man er zelfs uit alsof hij zich schuldig voelde. Geen enkel moment is hij onbeleefd of agressief geweest! Het was echt een aardige man die waarschijnlijk gewoon deed wat hem was opgedragen. Tuk-tuks die meedoen aan dit soort praktijken zijn 9 kansen op 10 deel van een groter geheel. De chauffeurs werken onder een baas en zien waarschijnlijk maar een heel klein percentage van wat je ze betaald.
Dit alles heeft uiteindelijk maar een half uurtje van onze tijd in beslag genomen en we hebben ook nog eens een leuk ritje gehad! Iets wat je sowieso moet doen als je eens in Bangkok bent!! We kijken er zeker met een grote lach op terug, het was toch weer een ervaring en iets dat ik van mijn bucket list kan schrappen!
Het leek me toch interessant om dit artikeltje te posten omdat het een merkwaardige manier was hoe we erin gerold zijn! That’s the way Bangkok rolls, you get scammed and even then you’re happy about it 😉
Het was een lange vandaag, maar ik hoop dat jullie hem toch leuk vonden!
Groetjes, Pauline
